Wzór uważa się za posiadający indywidualny charakter, jeżeli ogólne wrażenie na zorientowanym użytkowniku różni się od ogólnego wrażenia wywołanego na takim użytkowniku przez jakikolwiek wzór udostępniony publicznie.
Przyjmuje się, że zorientowanym użytkownikiem jest osoba posiadająca pewne kwalifikacje, które czynią ją wystarczająco zorientowaną, by mogła dokonać porównania postaci przedmiotu i znaleźć różnice bądź podobieństwa wzorów, które pozostają niezauważone dla przeciętnych obserwatorów.
Przy ocenie indywidualnego charakteru wzoru bierze się pod uwagę zakres swobody twórczej przy opracowaniu wzoru. W przypadku znacznego ograniczenia swobody nawet niewielkie różnice wystarczają, aby uznać indywidualny charakter wzoru. Jeśli zakres swobody twórczej projektanta jest szeroki, różnice te są większe.