Wzór użytkowy odnosi się do przedmiotu materialnego o trwałej postaci, określonego cechami technicznymi przedmiotu, przejawiającymi się w ukształtowaniu przestrzennym bądź konstrukcji przedmiotu jako całości lub zestawieniu elementów niepołączonych ze sobą konstrukcyjnie ale określonych przestrzennym ukształtowaniem.
Ze względu na niższy, w stosunku do wynalazków, standard ochrony zdarza się, że są one nazywane „małymi wynalazkami”. Od wzoru użytkowego nie wymaga się poziomu wynalazczego, a jedynie nowość i użyteczność technicznego rozwiązania.
Brak przesłanki poziomu wynalazczego w stosunku do wzorów użytkowych oznacza, że w przeciwieństwie do wynalazków mogą one być rozwiązaniami zupełnie oczywistymi.